میلاد با سعادت آقا امام هادی (ع) بر همه شیعیان و شما دوستان عزیز مبارکباد.

به این امید که صدا و سیما به اعیاد تولد ائمه به اندازه سال نو مسیحیان ارزش بدهد. بیش از یکماه هست که صدا و سیما مسیحی شده و تمام هم نمی‏کند. از فیلم گرفته تا کارتن. تولد پیامبر خودمان را یک روز جشن می‏گیرند.

تغییر تعطیلات یا سکولاریزاسیون

یکی دو سال است که برخی افراد مسئله‌دار با اشک تمساح خود سعی در حذف تعطیلات دینی مانند شهادت ائمه (ع)  از تقویم را دارند. و با زیرکی خاصی این توطئه را توجیه کرده‌اند و آن اینکه می‌فرمایند: می‌توان سرکار نیز عزاداری کرد و سپس مشغول کار شد.

در پاسخ به این شیطنت باید گفت؛ اولاً مسئله فقط عزاداری نیست بلکه تعطیلی نشانة تکریم ائمه و تعظیم شعائر است. از طرفی یکی از کارکردهای عزاداری این است که هر خانواده‌ای به صورت خانوادگی خود را عزادار بداند. که بالتبع جامعه پذیری صحیح و دینی کودکان نیز از این طریق شکل خواهد گرفت.

بر همین اساس می‌توان به کارکرد منفی این اقدام پی برد و آن این که با حذف تعطیلی این روزها از تعطیلات رسمی، اهمیت این روزها نیز به تدریج فراموش خواهد شد. فرایند این فراموشی به این صورت است که تعطیلی یک روز حداقل با ایجاد سؤال در ذهن اعضای جامعه، آنها را به تفکر در اهمیت آن وادار خواهد ساخت و این اهمیت در ذهن باقی خواهد ماند. این در حالی است که با حذف تعطیلات چنین فرایندی صورت نخواهد گرفت.

از طرفی باید گفت از کجا معلوم کارفرمایان چنین اجازه‌ای بدهند مگر اینکه بر اساس قانون عزاداری اجباری ترتیب داد که این نیز خواست قلبی آقایان و خانمان سکولار است. چرا که بعد از اینکه با توطئة خود عزاداری را اجباری کردند، با همکاری رفقای حقوق بشر (بخوانید حقوق حیوان) خود در غرب همنوا شده و می‌فرمایند که جمهوری اسلامی کارگران و کارمندان مجبور به عزاداری کرده و شادی را از آنها گرفته است.

به هر حال نباید فراموش کرد که ما هر چه داریم از ائمه (ع) داریم و مدیون وجود با برکت آنها هستیم. و به همین دلیل است که در شهادت آنها خود را عزادار می‌دانیم و تعطیل هم می‌کنیم تا به کافران و سکولارها نیز بفهمانیم که ما مسلمان دیندار هستیم. هر چند خوششان نیاید. و فریب اشک تمساح برخی شیطان صفتان را نمی خوریم و می‌دانیم کسانی که ولایت علی(ع) را به معنای محبت معنا کردند، به دین و فرهنگ ما دلسوز نخواهند بود.

شیطنتی بزرگتر

از آنجا که بسیاری اعتراض کرده و این مسائل را تذکر دادند، اکنون طراحان زرنگی دیگر به کار برده اند و آن اینکه اختیار تعیین ایام تعطیل را به دولت سپرده‌اند. و چون دولت امروز دولت اخلاقی و دینی است، مردم نیز احساس خطر نخواهند کرد؛ چرا که فکر خواهند کرد که خوب این دولت تعطیلات را به ایام شهادت ائمه(ع) اختصاص خواهد داد؛ این در حالی است که همیشه احمدی نژاد رئیس جمهور نیست. و چه بسا روزی برسد که امثال خاتمی رئیس جمهور شوند. که بعید نیست تعطیلات مسیحیت را تعطیل رسمی اعلام کند.

نکات مهم

 1) ما با کاهش تعطیلات مخالف نیستیمم

2) اگر قرار است تعطیلات حذف شود لازم است که مجلس تعطیلات حذف شده را تعیین کند تا جلو سوء استفاده گرفته شود. به عنوان نمونه می توان تعطیلات نوروزی را از سیزده روز به یک هفته کاهش داد.

3) ما از عزیزانی که در دولت اصلاحاتشان هواپیمای تشریفاتی چند میلیاردی برای خودشان خریدند در خواست داریم برای مردم عزیز ایران اشک نریزند و به فکر سوراخ جیبشان باشند.

4) اخیراً به ندرت مشاهده می‌شود برخی اصولگرایان نیز با ساده‌لوحی استدلالهای آنها را تکرار می‌کنند که به آنها نیز می‌گوییم بیدار باشید.

به هر حال این مسئله به یک تحلیل عمیق نیاز دارد که نه مجال اجازه می دهد و نه مقال.

با تشکر فراوان از مشترکان عزیز:

عزیزانی که مشترک شده ولی آدرس ایمیلشان را نفرستاده‏‏اند لطف کنند آدرس ایمیل بدهند تا در صورت لزوم با شما ارتباط داشته باشم.

سلام بر آقا و سلام بر شما که عاشق آقا هستید.

نه حوصلة نوشتن داشتم و نه وقتش را،‌ اما نمیدونم چه جور می‌شه وقتی که جمعه میاد احساس می‌کنم که باید یه چیزی بنویسم. احساس می‌کنم که اگه جمعه بیاد و آدم آقاش رو صدا نزنه، نمی‌تونه به خودش آدم بگه. واقعاً دور از انصافه که ایشان هر لحظه به فکر ما باشند و ما یادی هم از او نکنیم. او که خلاصة رسول‌الله است. او که خلاصة امامان است. او که یادگار مادرش زهراست که در آخرین لحظات پشت در صدا زد یا مهدی.

بیایید با هم و با صدای بلند بگوییم آقا بیا بیا بیا. و با هم زمزمه میکنیم که آقا! 

هدیه همسفر مهتاب که برای تبریک عید قربان فرستاده است. من هم برای تشکر وبلاگ خودم را مزین به این تصویر نمودم.

عید عرفه بر همه شما مبارکباد.

حیف که سرداران اسلام و عاشقان خدا نماندند پیش ما.

السلام علیک یا باقرالعوم 

 سوغات ما از کربلا درد و محن بود    

                                        پژمردگی لاله های در چمن بود

  من تشنگی در خیمه را احساس کردم   

                                    یاد از دو دست خونی عباس کردم.

من کودکی بودم که آهم را شنیدند      

                                      دیدم    سر جد  غریبم  را  بریدند 

 من دیده ام در وقت تشیع جنازه        

                                   اسبان دشمن را که خورده نعل تازه  

من با خبر هستم ز باغی بی شکوفه   

                                      خورشید را بر نیزه  دیدم بین کوفه

 گر چه که من مسموم ان زهر هشامم  

                                   من کشته  ویرانه ای  در شهر شامم

دیدم که بربر می زند هم سنگر من   

                                       در خاطرم  شد  زنده  یاد  مادر من

سالروز ازدواج حضرت علی (ع) و ایام مبارک ذیحجه را تبریک می‏گویم.

با سلام

شهادت آقا امام جواد (ع) را به محضر آقا و نایب برحقش امام خامنه‏ای و همه شما عزیزان تسلیت عرض می‏کنم.  

این تصویر و مطلب را هم از آقا سید احسان داشته باشید.

از عطش لعل لبت بود کبود

جای سقای حسین خالی بود

همسرت کاش که احساسی داشت

حجره‏ات کاش که عباسی  داشت.

چه روزها که یک به یک غروب شد نیامدی.

تو را غایب نامیده‏اند چون ظاهر نیستی نه اینکه حاضر نباشی.

آنانکه غیبت را به معنای حاضرنبودن ترجمه کردند، تهمت ناروائی به تو زدند و فرق ظهور و حضور را ندانستند. و دلشدگان تو که هر صبح و شام به ویژه صبح جمعه ندبه تو را می‏خوانند،‏ ظهور تو را می‏خواهند و نه حضور تو را که تو حاضری و این ماییم که در محضرت نیستیم. و از اینروست که زمانی که ظهور می‏کنی، غافلانی چون من انگشت حیرت به دندان می‏گیرند که تو را دیده‏اند و نه نشناخته‏اند. صاحبدلان دل از دست می‏دهند و قرار از کف می‏نهند. و قافله‏های دل بی‏قرار رو به قبله می‏کنند و آمدنت را به انتظار می‏نشینند.

اینک ای عزیز زهرا ای شبروان را مشعله  در آستانه آدینه روزی دگر و در میان جمع دلدادگانی دیگر از خیل منتظرانت چشم به راهت می‏نشینیم و سرود انتظار سر می‏دهیم. باشد که بیایی و ما را از غربت تنهایی برهانی.